deze dag --- OHH MAG IK TERUG???

Ja het zit er echt op. Ik zit nu op mijn werk en heerlijk mijn programma doet het niet meer. Dus na alle mail opschonen zit ik nu iets anders op te schonen. Wel makkelijk om op dit moment met iedereen te kunnen kletsen want dat kost geen uren zo hihi.

van het weekeind lekker bij kunnen komen van het tijdsverschil en ik mocht gister gelijk met Tal mee naar haar Rescue-divers examen wat een schitterende ervaring was. haar belevenissen hiervan zijn op haar eigen blog te vinden net als de fotos en filmpjes. Haar blogspot link staat hier onderop de site.

Vandaag me verslapen hih maar t was maar een uurtje dus ik zit weer in het ritme. Zoals An al had aangegeven we trachten soms nog wat bij te schrijven en zeker nog de laatste foto's er vanavond bij te plaatsen maar het zal niet meer zo regelmatig zijn.

Voorbereidingen voor volgend jaar zijn al begonnen want zaterdagavond/nacht heb ik op internet naar van alles en nog wat zitten speuren en ook hebben we al gekeken wat de vliegtickets gingen kosten. Dus USA don't forget we will come back.

Voor alle trouwe lezers bedankt en we hopen dat jullie genoten hebben.

dikke kus

Ron en Ann

Dag 18 – 25 en 26 oktober – eind van de vakantie shit shit shit maar oh wat was dit te gek.

Dit stuk zit ik in het vliegtuig te tikken ik hoop dat de laptop genoeg stroom overhoudt.

Mensen mensen wat een vakantie was dit. Wij hebben genoten en laten ons deze laatste dag ook nog niet afpakken.

We stonden vanmorgen om half negen op en gingen gelijk benee ontbijten. Lekker de laatste dag dat alles klaarstaat hihi. Daarna naar boven douchen, laatste spullen in de koffers en naar benee. Rond 11 uur is dit alles gedaan en staan de koffers achter slot en grendel bij de security. De rekening van het hotel viel ons flink mee want de eerste nacht was betaald door de Comfort Inn en de dame met inchecken had ons een speciale prijs toegedaan wel lief van dat mensie.

Roon wilde de trappen van Rocky nog bedwingen en An wilde dat graag op de film zetten. Gelukkig was het weer droog dus we gingen op pad. Aangekomen nog wat fotos genomen van het beeld van Rocky en daarna bedwong Roon de trappen in een flinke looppas maar het opdrukken wat Rocky deed mochten niet van An want hij had een lichte broek aan. Daarna lekker nog wat rond het Art Musea gelopen en rond 1 uur waren we terug bij het hotel. Daar hebben we in de sportbar nog wat gedronken wat vooral voor Roon heel erg nodig was na die zeer sportieve en inspannende boxtraining. Hihi. Even voor tweeén was de shuttle naar het vliegtuig aanwezig en voor we het wisten stonden we weer op Philadelphia Airport waar het waarschijnlijk hartstikke druk zou zijn. Dat hadden An en Carin vorig jaar zo ervaren en wij toen we hier twee en halve week gelee aankwamen. Maar binnen vijf minuten waren we ingecheckt en binnen een kwartier kant en klaar door de douane. We waren hier dus veel te vroeg hihi. Een massage dan maar??? Nee het blijft geen feest ook al was het toen heel lekker. Maar we hebben wat gewandeld nog wat dingetjes gekocht en lekker gegeten in de bar waar we de heenreis ook hadden gegeten. Daarna lekker in een schommelstoel naar de duitse muziek voor het oktoberfest zitten luisteren en toen op pad naar gate A8 wat aan het begin van t vliegveld was maar achteraan op de pier. Hier aangekomen nogmaals inchecken en het groene briefje inleveren en om half zes plaatselijke tijd konden we boarden. Toen was het half twaalf in Nederland. Dus alles liep voorspoedig. In het vliegtuig bleek dat we een hele aardige crew hadden en ook nog een stewardess uit Nederland die al twintig jaar hier vloog en woonde. Nou alles ging lekker 10 minuten voor vertrek gingen de deuren al dicht en konden we aansluiten in de rij vliegtuigen. TOT HIJ 25 meter van de gate was. Oeps vol in de ankers en we staan stil. Ladies en gentleman we have a little problem with one of our electrical systems and we’re returning to the gate till everything has been solved.

Oeps dan wordt je wit. Nu bleek het gelukkig alleen maar een zekering te zijn maar de piloot wilde dit toch goed voor elkaar hebben. Hihi daar zit je dan ineens in het pikkedonker en een hele gezellige crew die je alles rustig uitlegt maar ook zegt dat ze dit zelf nog nooit hebben meegemaakt. Hihi zweten???? Ja dus want de airco valt uit en wat staat je deze vlucht nog te wachten.

Na 1,5 uur krijgen we groen licht en sluiten we aan bij de startbaan. 10 wachtenden voor ons. Mag het een onsje meer zijn???? nou nee ineens nog maar twee voor ons dat scheelt weer een kwartier. Oeps de piloot was te snel met zijn conclusies nu toch nog 7 dus 15 minuten nog maar met twee uur vertraging maken we snelheid en gaan dat zwarte gat in want het is al aardig donker en dat houden we ook vannacht. Nu maar wat proberen te slapen maar dat lukt Roon niet zo dus die werkt het blog wat bij dan kunnen we dat morgen thuis neerplanten en kunnen jullie dit nog ff lezen.

Mijn batterij is bijna leeg dus ik sluit af en maak het thuis af.

Truste in de states is het nog steeds 25 oktober en hier is het reeds in Nederland 6 uur 26 oktober ik maar het morgen weer af en probeer ook drie uurtjes te pakken..

Doegies

Dag 17 – 24 oktober – Philly ain’t that silly.

Vandaag wat later wakker geworden dan de andere dagen. Eigenlijk vinden we het allebei niet zo erg. Het weer ziet er ook niet zo lekker uit en het komt ons wel goed uit dan nemen we lekker rond een uur of elf half twaalf de trolly die ons overal laten hoppen.

Dus lekker douchen en aankleden en een bakkie op de kamer doen en even over elf gaan we op het gemakkie naar benee waar we zien dat het alweer droog is. Een kleine vijf minuten lopen en we zijn aangekomen bij de bushalte waar blijkt dat de trolly net weg is. Na 25 minuten komt de eerstvolgende trolly aan en stappen we in waar we uitbundig begroet worden door Chris en chauffeur Dennis pfff wat lult die Chris slap en snel zeg. Hier houden wij het geen dag mee uit hoor. Het eerste stuk brengt ons naar het deel dicht bij ons hotel. Het Art musea van Phili waar ook de trappen van Rocky zijn. hier krijgen we uitleg waarom dat standbeeld van Rocky daar staat. Maar dit beelt hadden wij nog niet eens gezien gister. Daarna werd de weg vervolgd naar wat dure en ook weer sloppenwijken van Phili ook zien we het basketbal veld dat geshowed wordt in de eerste minuten van de Fresh Prince of Bell air maar dat kunnen we niet goed fotograferen. Verders krijgen we heel veel uitleg over de geschiedenis en belevenissen hier in Phili en de USA zelf want mensen wat zijn deze lui allemaal trots op hun USA en hun Phili. Aangekomen bij Lands Ending stappen wij uit wij zijn en Chris zijn gebler een beetje zat en hebben ook een beetje honger. En in Jacksonville hebben we gehoord dat je in Phili bij Rotten Ralph’s en die vent had nog gelijk ook pff wat was dat lekker. Na een uur staan we weer buiten en besluiten we te lopen naar het startpunt van de trolly om vandaar weer verder te rijden tot Chinese City want ook dat moet te gek zijn. Ook hier is de bus net weer weg en besluiten we toch maar lopend richting CT te gaan. De pootjes worden wel ietwat moe maar we hebben het er voor over. Hier wat rondgelopen en echt waar het barst er van de Chinezen daar hhi. Ook staat hier blusvoertuig 23 opgesteld en wat hebben ze daar een mooie tekeningen gemaakt op de muur.

Daarna toch de bus nemen want onze pootjes zijn zo moe en we willen nog wel wat zien dus nemen we een hele trolly ronde door Philli en nu krijgen we bepaalde dingen wel op de foto die de eerste rondrit niet lukten. Op het eind stappen we uit bij het beginpunt en t is aardig aan het druppelen maar we trekken ons er niets van aan en lopen lekker de centrale straat van Philli door en gaan lekker wat shoppen want we willen toch nog kijken naar de schoenen die op de lijst staan maar ook hier zijn ze niet te krijgen. De oudjes eten wat in het Hardrockcafe en lopen dan lekker rond een uur of acht terug naar het hotel. Roon wil er op tijd zijn want vanavond is de eerste wedstrijd in de worldseries met de Red Socks tegen Colorado en dat is een happening hier in de States. En hier ontmoeten we de dorpsgek van Philli, hihi een aardige vent maar helemaal verknetterd van sport oh wat weet die man ons te amuseren en ons veel te vertellen over van alles en nog wat. Rond 11 uur lekker naar boven de wedstrijd is nog niet over maar de Red Socks staan dik voor dus hen kan vanavond niets beuren. Ze krijgen het nog zwaar tijdens de komende drie uitwedstrijden weet Zwiebertje ons te vertellen. Wij gaan slapen morgen moeten we terugvliegen misschien nog wat aan het blog doen maar internet in dit hotel is K.. dus we zien het wel.

Truste mensen en tot morgen of overmorgen.

Ron en Ann

Day 16 – 0ctober 23th 10 hours instead of 24 years

Today is the day that I have to write a bit in English. That’s because Ann’s friend from earlier times came to visit us. It was Debby whom Ann met 25 years ago when she was that little angel who could play basketball in the Netherlands. Debby’s dad was staged that time in Germany for the American airforce. Ann went to Debby’s house in Florida when they were transferred back to the USA 24 years ago and they lost contact a little while later.

Two week before we went on this trip Ann told me she wanted to see Debb very badly. So where is the world without Internet and especially google. NOWHERE.
After a search of 15 minutes Ann was talking wit Deb’s mam and 15 minutes later she was calling with Deb and so the contact started again. During this trip we mailed somewhere around and today she would come and visit us. Around 11.30 in the morning Deb arrived with her Yellow Mini Cooper at the parkingplace and I picked her up from the lobby. I had never seen her before but we recognized eachother right away. And the reunion from Ann and Deb I won’t ever forget. GREAT. They found each other again.

We went to our room and spoke for an hour about what we all have done the last 24 years and that was much hihi . And like 24 years ago they kept on talking and talking and laughing and laughing.

After that we went by bus (how was it Deb) to downtown Philly where we passed along for a few hours and had a little starbucklunch (coffee and chocolate cake) and diner in town.

We made a trip by carriage and were lead by a horse named Tom. He took us through oldtown Philly what was pleasant either.

We visited the Liberty Bell and the Betsy Ross musea and Constitution Hall. Around 07.00 pm we went back to our hotel because it was a nice day and we walked very much so Ann needed to give her legs some rest. Then we went down to the sportsbar where we talked and talked again but it was great.

Around 10 pm debby stept in her car again because she still had to drive 2 hours before she would be back in Baltimore again. We made a deal that the next time we would meet would be in Baltimore and it wouldn’t take that long as the last time.

We just received her email so she’s got a save trip back home and we’re happy to hear that.

Debby it was great to meet you and for Anneke it was great to see ya back again after such a long time.
Oh yeah btw you both went a bit older.

Hope you had such a great day as we had.

Bye bye

For the dutchies who read this. Tomorrow I will write in dutch again
We’re going to get some sleep now and after breakfast we will went in to Philly again to make a tour by bus through the city and maybe do some shoppings again because it will be our last whole day in the USA for this time.

It was great till now and we hope that the last day and our flight back home will be either.

Sleep well and get up healthy would Sonja Barend say.

Ron en Ann

Dag 15 – 21 oktober – Met de trein naar Philly

Vanmorgen op tijd opgestaan want we wilden de bovenverdieping lekker voor Peet en Ron achterlaten want na ons verblyf ging Hotel Glorie op slot voor de komende periode. Maar mensen geloof me blijf boeken want dit is een te gek hotel.

Lekker naar beneden gegaan lekker ontbeten en daarna de boel naar beneden halen. Ik kwam erachter dat ik mijn pet kwijt was sinds gisteravond dus toen ik in de garage keek of mijn pet in de auto lag stond alleen de Beetle daar en geloof me daar paste echt onze koffers niet in. Hihi want gister hadden we natuurlijk al van Ron afscheid genomen maar Peet zei al dat Ron besloten had ons ook weg te brengen. Heel erg lief vonden we dat.
Rond kwart voor tien reden we weg bij het Hotel en hebben snel nog een foto gemaakt van de skyline van Raleigh ook hier hebben ze hele grote gebouwen.

de skyline van raleigh

Drie kwartier voor het vertrek waren we op het station en konden even later de koffers afleveren zodat we die alvast kwijt waren.
Annie is nog steeds geen ster in afscheid nemen en heeft dus een paar traantjes weggepinkt in de trein maar we hebben afgesproken voor volgend jaar. Dus Peet don’t forget we’ll come back.

de wachtruimte op raleigh

De treinreis ging heel voorspoedig tot Washington want daar hebben we een uur stilgestaan. En waarom???? Wij wisten het niet en onze buurvrouw hallelujah die ging de Amtrak bellen want zij wilde haar geld terug. Nou dat was uit North en South zo een aktie echt te gek hihi hebben in een deuk gelegen.

Met een uurtje vertraging kwamen we Philly binnen en dat was een heel ander station dan de stations die we tot nu toe hadden gehad. Hier komen je koffers netjes uit een muur over een loopband en het was een oud maar schitterend stationsgebouw.

Het uitzicht

vanuit de trein

het station:

Voor de deur stonden de taxi’s al klaar. Dus hop naar het Comfort Inn hotel dat we al drie maanden geleden hadden geboekt via internet, dat was wel makkelijk voor de laatste drie dagen. We hebben nog getwijfeld tijdens de reis om dit hotel te cancellen maar oh wat was dat mooi toen we daar kwamen aanrijden zo vlak naast de rivier en dicht bij de brug. Maar daar kwam het Amerikaanse systeem. Mam sorry there is no room available anymore. You’re room is overbooked. Oeps ken je dan Amsterdamse annie????? Hihi dat was not very amused voor die vent. Maar ok we kregen een ander hotel ergens aan de andere kant van het centrum maar ook that would be nice and good. Dus gratis taxi erheen en die vertelde alles over Philly en we gingen naar het Best Western City Center.

Dit hotel ligt dichtbij de Rocky trappen dus Roon zijn boxer moet nog aan want boxers lopen daar altijd. Maar alle gekheid op een stokje het hotel was niet wat we hadden besproken hier in Philly maar het kon er mee door en als je dan toch nog een nacht gratis hebt ach wat klaag je dan. En thuis gaan we een klachtenbrief maken naar de Comfort Inn en dan sewen we ze hihi . Misschien nog wel een fee voor volgend jaar. Daarna op zoek gegaan om nog wat te eten wat je altijd kan in de USA maar niet in deze wijk. Dus bij de WAWA een broodje gehaald om half elf en opgegeten in onze sportsbar benee. Daarna lekker naar bed gegaan want het was weer een enerverende dag geweest.

lekkere tijd om te eten WAWA

Ann is er blij van, ahum

Peet en Ron nogmaals bedankt het was te gek.
Wij gaan lekker snurken en hopen morgen Debby na 24 jaar weer te ontmoeten

Ron en Ann

Dag 14 – 21 oktober VAKANTIE echt vakantie vandaag?????????????

Zo eindelijk heb ik vakantie. Vandaag is het zondag en vandaag hebben we een rustig programma. Hihi althans laat ik het maar hopen dat het een rustige dag gaat worden dat weet je met misses tourguide Annie nooit. En zeker niet na zo een gigantische dag als gister tjeempie wat was dat te gek.

Rond acht uur werden we wakker en na gedouched te hebben gingen we naar beneden waar Ron en Petra al aan de tafel zaten. Of het een goed idee was om lekker uit te gaan ontbijten ipv uit te gaan luchen. Ja dat is weer eens iets anders en een half uur later zaten e in de auto onderweg naar Coral Gardens waar de hele dag buffetten klaar staan. Om te beginnen met een breakfast buffet en daarna een luch buffet en op het eind van de dan nog het grote buffet.
Dat zag er leuk uit hoor zo vroeg in de ochtend lekker je kon er van alles eten daar. Van broodjes toch hamburgers van kleine toetjes tot ijstoeters. Van french toast tot kant en klaar gebakken plastic eitjes he Peet?

Annie en ik lekker aan de koffie Peet en Ron lekker aan de orange en fris en de pret kon beginnen. Ik geloof dat ik wel vier keer wat te eten ben gaan halen hihi wat zeg je Chantal wordt ik een echte dikke Amerikaan????

Na dit onbeschofte buffet zijn we op pad gegaan om de laatste shopperijtjes te doen. PPPFFFFF, geholpen door Ron van Peet dacht ik dat ik het wel zou redden want ook hij heeft een broertje dood aan shoppen. Maar we hadden toch echt een nieuwe kofferset nodig om naar huis te komen want Annie had het druk zat gehad. Na de ene winkel met coupons naar de andere want daar was de kofferset 1 piece groter en 10 dollar goedkoper dus hoppa roltrap op roltrap af en ja hoor we hadden hem. En Ron gaf al aan nu gaat je vakantie echt beginnen Roon nu mag jij lekker uitrusten. Maar nee hoor rijdt hij ineens linksaf een parkeerplek op. WE moesten nog naar de Petshop. Ook Ron van Peet zit in het complot om mij over me laatste burnout drempel te helpen. Hier kan je koekjes halen voor de hond. Hihhi nou dat moet je meemaken. En dan zie je ook nog een sportkapperszaak. Dat zal je echt niet zien in Nederland hoor. Een kapperszaak met 10 flatscreens met een leuke kapster en football voor je neus.







Nu toch naar huis lekker een paar uurtjes onderuit in de tuin.
Heerlijk weer is het dus de kap van je jacuzzi gaat open dan kan je toch nog wat afkoelen zei Peet. Dus Roontje liggen en dat is dan echt verwennerij. Heerlijk hoor. Dit is dus echt vakantie!!!

En hier gaat t in slaapstand nog beter

Na een twee uurtjes lekker op pad richting de ijszaak waar ze zelfgemaakt vers ijs hadden. Hmmm lekker lekker lekker. Maar wel een beetje raar hoor. Hier eten ze hun toetje voor je gaat eten. Rare lui de Amerikanen.
mjammieeeeeee

Na het ijsje maar ja ook hier kan dat –je wel weer weg op pad naar Rubies Tuesday op zondag, snap je dat ????? nou ik niet meer hoor ik raak steeds meer de weg kwijt zo hier in die land van de onbegrensde mogelijkheden. Maar ook dit laatste diner met Ron en Petra was heerlijk. Na het eten met een schitterende hemel zo mooi rood op weg naar huis en voor het eerst deze dagen kwamen wij thuis met een lege kofferbak. Hop naar binnen nog ff kontakt met Jordy over msn en daarna de volgende verkooptechniek van Roontje aangesproken want ik moest Annie overreden om over een paar jaar een cruise door de Caribs te gaan maken en Ron en Peet hadden dat al twee keer eerder gedaan dus die dvd moest Annie zien. YES YES YES het is me gelukt ook Annie is overtuigd hoe leuk en lekker dat moet zijn.

Hierna afscheid genomen van Ron want die is morgenochtend als wij vertrekken al naar het werk. Dus voor hij naar bed ging even afscheid genomen en wij gingen ons laatste klusje in Fuquay Varina verrichten. Onze koffers inpakken. En daar zijn we anderhalf uur mee bezig geweest en alles was mooi op gewicht. Morgenochtend nog het bed verschonen hier, de stofzuiger nog door de bovenverdieping trekken de badkamer uitsoppen en dan in de richting van het treinstation. Maar nu lekker snurken en morgen gezond weer op zou Sonja gezegd hebben.

Tot morgen dan maar.

Dit blogstukje komt een dagje te laat maar er zullen weer schitterende foto’s bij zitten hihi

Ron en Ann

nog ff knuffen met Connor

Dag 13 – 20 oktober Vlaggen en Auto’s

Niet alleen hier in de States autoperikelen hoor maar daar praten we hier niet over.

Vandaag op tijd op want het was al weer vroeg lekker weer. Vandaag was Ron van Petra ook vrij dus konden we gezellig wat met zijn vieren doen. Roontje blij want Ron is ook geen fanatieke shopper dus shop till you drop zou misschien vandaag wat uitblijven.

Eerst ging Roontje nog lekker hardlopen door de wijk hier en dat heb ik lekker 20 minuten volgehouden viel in ieder geval niet tegen zo na anderhalve week slenteren met Annie. Heerlijk alles er uit gooien tijdens dat hardlopen. Daarna snel douchen want Peet had weer eens een heerlijke ontbijttafel klaargezet. Heerlijk met lekkere broodjes bakkie koffie glas melk hmmm en eitjes. Daarna op pad want vandaag gaan we auto’s bekijken en we hebben vandaag een kei van een gids die heeft kaas gegeten van auto’s dus hij brengt ons naar het paradijs van deze streek. Alles zie je hier staan en we beginnen met de Hummers tjee man wat een berg van die dingen staan er hier buiten. Na alle auto’s door naar een supermarkt want An moet natuurlijk nog wel wat kopen want een dag zonder shoppen dat kan niet he als je bij Peet bent. Dus hier weer wat vlaggetjes voor de Kerst en Halloween gekocht. Daarna lekker wat eten bij de Subway een heerlijk broodje en een refill frisdank

Dan nog eventjes naar huis toe de fotos van de camera afhalen want vanavond gaan we naar de dragracing in Rockingham. Ook waren we vanmorgen nog op Ron zijn werk geweest waar een van zijn collega’s duidelijk had gezegd: “don’t forget the earplugs”.
Dus een klein stukje rijden 1,5 uur en we waren bij de parkeerplek. Peet zei nog om de hoek dat het wel heel erg stil was en of het vandaag wel was. Dus toen we de hoek omgingen zag je plots wat een terrein dat was en hoeveel mensen er waren.
We moesten een klein stukje lopen en binnen twee minuten schrokken Annie en Peet zich rot want er werd een motor gestart. Hihi wat een lawaai. Toen we bij de baan kwamen kwam er net een vrachtwagen aanrijden die een vliegtuigmotor had tjee mensen wat een lawaai was dat. En daarna zijn we omgelopen en hebben daar heel veel standjes bezocht en zijn daarna de tribune opgegaan. Wat zijn die Yankee doodles toch een volk. Dat wordt helemaal gek met dit soort dingen wat gaan die mensen uit hun dak.

Gelukkig altijd wel een plekkie om uit te rusten.

En dan ook nog een filmpje

dag 12 - 19 oktober Hoppie Hoppie

Na een heerlijke nachtrust met de voetjes in de uitrust stand, zijn we rond 8 uur opgestaan. Vandaag stond er rondhoppen op het programma.

En waar zijn we allemaal heengehopt.

Het was weer de jaarlijkse State Fair tijd. Aangezien Petra hier al heen was geweest en ook al diverse malen met bezoek was het plan dat Petra ons daar af zou zetten. Zo gezegd, zo gedaan. Ik vond nl niet dat Ron dit mocht missen als het er toch was want daar is zoveel te zien.

Het had nog even wat voeten in de aarde om naar binnen te kunnen komen want met $ 20 cash kom je er niet. (We wisten niet dat je er ook met je creditcard kon betalen). Wat had Annie nou gedaan (tja er is een liedje van), precies het tassie lag nog in de auto bij Petra. Die dus gebeld en omgekeerd waarna we het riedeltje opnieuw konden doen. Maar we kwamen binnen.

Je ziet hier werkelijk van alles wat met volksnijverheid, land- en tuinbouw te maken heeft. Van kantklossen tot koeienmelken zeg maar. En overal vallen prijzen mee te winnen. De foto hiernaast zijn geen genaaide kussentjes. Nee dit zijn TAARTEN!. Je begrijpt hier is een prijs mee gewonnen. Al deze nijverheid wordt afgewisseld met een kermis en zoals het de Amerikanen van het goede leven betaamd: ETEN met hoofdletters. Ook hier zijn weer hele vreetstraten (foodcorts). En ze hebben van allerlei lekkers in supersize maten. Popcorn, verse corn (maiskolven), frisdrank, porkchop en natuurlijk geen kippepootje maar een een turkeybout! Je weet niet wat je ziet.

Toen we alles hadden bekeken wat we wilden hebben we Petra weer gebeld en we werden rond twee uur weer door haar opgehaald. Ze had wat verfrissingen meegenomen en wij hadden een blooming onion in laten pakken in de foodcourt.

Petra nam ons mee naar een katoenplantage en daar hebben we de frisdrank en onion aan de picknicktafel genuttigd. Hoewel de lucht achter ons er dreigend eruit zag zaten we toch nog in t zonnetje.

Na deze heerlijke geimproviseerde lunch zijn we het katoenmuseum gaan bekijken. Dat was erg leuk, ontspannend en we hebben er allemaal wat geleerd.

Na deze heerlijke rondwandeling zijn we via de geitjes weer bij de auto terechtgekomen en zijn we doorgereden naar de farmers market. Volgens Petra was vrijdagmiddag dus een perfecte dag want het was heel erg rustig. Ik blij want mijn voeten doen al zo een pijn en slenteren door de drukte maakt het alleen erger.

Ook daar was weer veel te zien en te beleven. Ruiken, voelen, proeven. Heerlijk voor shopaholics. Ron heeft zelfs een bordje gekocht om als personal guide op te treden. We treuzelden teveel haha. Viel best mee vond ik. En het was niet eens de Walmart.

Na het bezoek aan de markt waren de voetjes voor deze dag aan t end van hun latijn en zijn we even uit gaan schommelen bij Lake Wheeler.

Thuisgekomen waren we net voor Ron thuis en konden we op weg naar de Carrabas. Heerlijk gegeten daar.

Groetjes,

Ron en Ann

Dag 11 - 18 oktober Shoppie Shoppie

He he, om 6 uur rolde onze trein het station(netje) van Raleigh binnen. T was net een vliegtuigtrip met veel turbulentie. We hebben lekker kunnen slapen onderweg. Het enige nadeel vonden we is dat de stations eigenlijk armoedig klein zijn en niet echt op een centraal punt in de stad liggen zoals wij dat gewend zijn. Voor de rest was dit alvast een superreis met ontzettend veel beenruimte.

Gelukkig vonden we Petra en Ron heel snel op dit supergrote station (1 perron) en de koffers werden ook vlot uitgeladen. Dat gaat wat soepeler dan vliegen dit schiet lekker op. Dus we zaten al snel bij Ron en Petra thuis aan een bakkie koffie waar we onze eerste indrukken ff konden delen. Heerlijk om ze weer te zien. We hadden wat moeite gehad om wat leuks/lekkers voor de hondjes te bemachtigen, maar gelukkig waren hun ook gewoon blij ons weer te zien en ze kwispelden er lekker op los. Bij het uitpakken van de souvenirkoffer bleken we voor Stace onverwacht in de roos geschoten te hebben. De aap die in de planning stond voor ons buurmeisje blijft achter hier bij Stace die er helemaal blij van werd. Heeft ie wel verdiend na al zijn ziek zijn, toch. Ondanks de hitte was de meegebrachte kaas niet geheel tot smeerkaas omgetoverd en konden de blokken overgewicht eindelijk weer een ijskast in. Aparte soort hoor die "airco kaas" uit holland.

Nadat Ron vertrokken was naar zijn werk, en wij een lekkere douche hadden genomen en de spullen in onze logeerkamer hadden gebracht waar weer allemaal verwennerijtjes klaar stonden, mocht ik EINDELIJK los. Yippie we gingen naar Smithfield en daar heb ik fijne herinneringen aan van vorig jaar. Ik mocht mijn best weer doen de achterbak vol te krijgen. Hij is ondertussen met een nieuw model auto wel wat gegroeid maar t is me aardig gelukt zo zonder hulp van mijn zus.

Bij de Cracker Barrel lekker gelunched en gedronken. Nadeel was dat ze ons niet aan ons stamtafeltje konden plaatsen, hahaha. Ernstig dat we daar al een vaste plek hebben gecreerd. Het is er allemaal ook zo lekker............

Thuis was in de crockpot ondertussen de spaghettisaus klaar en was Ron ons toch voor. Nu moesten we met alle tasjes langs hem zien te glippen want na al dat bezoek wordt Ron enigszins gestoord van al die shoptasjes hahaha helemaal als ze nog even overal uitgestald worden voor het schieten van fotos van alle aankopen dus dat durfden we hem niet meer aan te doen. Er is ons alweer zo een reeks gasten voor gegaan dat het voor dit jaar voor hem wel weer genoeg moet zijn. De foto van de aankopen schieten we nog wel op de kamer als we gaan stoeien hoe dit weer allemaal mee te nemen.

's avonds was het tijd voor de oververmoeide benen en voeten om eens lekker onder handen genomen te worden. En dat gebeurde in de hottub. Zalig dat is genieten met een hoofdletter. Rozig en voldaan van deze fijne dag kropen we onder de wol wat we nog net met open ogen konden halen.

Groetjes,

Ann en Ron

Dag 10 - 17 oktober The blindsguy (vervolg op Petra)

Ja de laatste dag rondtrekkend door Florida. Allebei zeggen we dat we het gevoel hebben dat we al weken onderweg zijn. Zoveel hebben we gezien zoveel indrukken achtergelaten zoveel mooie dingen en ook scary dingen.

We werden dus rond vijf uur wakker en besloten toen contact te zoeken met het thuisfront. Als je dan toch al wakker bent dan toch maar horen hoe het daar gaat. Want t is toch wel raar als je weg bent en alles draait daar gewoon door. Dus heerlijk gelachen vanmorgen vroeg met Chantal Jordy en Lieke die al bij ons inwoont. Hihi. Roon werd er vroeg op pad uitgestuurd om cappucino te halen en hij nam ook gelijk een lekker donut mee.
Na dit kletsen toch nog een uurtje snurken en om 07.30 uur liep de wekker af en stonden we op. We dachten snel de jacuzzi in te kunnen duiken maar het hek was nog dicht dus snel douchen en de laatste spullen in de koffers gestopt omdat we dan bij het inleveren van de auto niets meer hoefden te ondernemen.

Rond half negen stonden we oog in oog met de Deputy sherrif van St. Augustine en die arresteerde ons vanwege drankmisbruik gisteravond. Nou Ron en Ann gingen de Old Yale van St. Augustine in en stonden op het punt om opgehangen te worden. Maar gelukkig werden we vrijgesproken op vormfouten.

Daarna toch maar de toeristentram ingestapt hihi lekker dat hadden we gister al kunnen nemen maar dit is makkelijker. Daarna met t trammetje St. Augustine door waar we de oudste school van Amerika bezochten. Daarna zijn we na 24 jaar opnieuw in het huwelijk getreden en dit keer bleek ook An haar pa aanwezig te zijn (dat staat op ons huwelijkscertificaat). Daarna met de tram verder door St. Augustine en ook hier zagen we weer heel veel leuke dingen nu alleen niet hughe maar allemaal small het was echt te gek het was heel erg leuk.
Op het eind van de ochtend met de tram terug naar het beginpunt en daar hebben we alsnog een kaartje gekocht voor de Fountain of Youth. Ook dit was weer een schitterende ervaring. Alle rimpels gladgetrokken, hihi. Hier zie je hoe Amerika ontdekt werd door Columbus en Ponce de Leon. Ook hier viel ons mond steeds weer open zo van tjeeee wat mooi tjee wat leuk tjee te gek.

Nou het zit erop. Nu nog het laatste stukje met onze huurauto naar Jacksonville en dan de door Ann uitgezochte trip met de bus door Jacksonville naar het Amtrak station. HIHIHIHI wat een rit. Het zag zwart. De mensen in de bus moesten lachen dat wij silly dutchies de bus namen om dit te doen. Je moet gewoon de taxi nemen. Maar dan kennen ze Ann nog niet hihi. Nou deze wijken neem je echt niet met je huurauto hoor. Ook kwamen we nog een straat inrijden waar een heleboel politieautos stonden met sirenes etc. Dan denk je bij jezelf pff wat is hier aan de hand en die buschauffeur rijd maar rustig door zonder te kijken. HIHI en Roontje weer fotos schieten.

Rond 17.00 uur waren we bij het treinstation waar we konden inchecken en waar we onze koffers konden inleveren. Hihi natuurlijk waren onze kaaskoffers weer te zwaar dus ff wat omgooien en toen was alles goed. Daarna snel wat eten bij McDonald en rond 18.30 uur waren we terug bij het station en moesten we wachten tot 19.55 uur voordat de trein het station binnenkwam. Hier hebben we een aardige jongeman ontmoet die redelijk blind is en we begeleiden hem een beetje de trein in en tijdens de rit.
De trein is ook weer hughe hier heb je plaatsen twee keer zo diep als in een vliegtuig beenruimte zat en alleen wiebelt het een stuk meer dan een vliegtuig hihi .

Ik ga nu afsluiten over 6 uurtjes zijn we bij Peet en Ron en zullen we dit stuk op het blog zetten. We kletsen hier nog wat door en dan nog wat proberen te slapen want de trein rijdt ons lekker naar Raleigh (NC) en rond 05.15 uur loopt de wekker af zodat we op tijd wakker zijn om uit te stappen. Ook dit is weer een fantastische ervaring zo door Amerika te reizen. De rest horen jullie morgen weer van ons.

Groeten uit de hughe train passing all the borders

Ron en Ann

Dag 9 - 16 oktober Drive around

Vanmorgen lekker wakker geworden in dat hughe bed dat we hadden. Lekker naar beneden een heerlijk ontbijt en dan rustig aan richting de auto. Pff wat hadden wij vannacht ons buikjes vol van Chuckie. Hebben nog wel paar keer om die gozer gelachen zeg.

Tijdens één van Ann haar nachtelijke wandelingen heeft ze nog kontakt gehad met Carin die vanuit Nederland met ons gebeld heeft en Ann was blij haar stem weer te horen. Rond een uur of negen checkten we uit en zetten we koers naar Jumbolair. Dit is een dure woonwijk met een eigen landingsbaan waar John Travolta woont. Hihi wij dachten dat we zijn huis gevonden hadden maar ’s avonds tijdens een google moment kwamen we erachter dat we aan de verkeerde kant van de landingsbaan hadden gekeken. Maar dit scheen het oude huis van Johnny te zijn.

Daarna zijn we doorgereden richting Daytona Beach. Dit stond niet op ons programma maar als je met al die Yankee doodle mensen praat hier in Florida dan schijn je dat niet te mogen missen. We reden weg uit Ocala met wat wolkjes maar hoe verder we reden hoe blauwer het werd. Natuurlijk konden wij weer niet de normale weg nemen dus wij namen weer tussendoor weggetjes richting en zagen weer heeeeeel veeeeeel leuke dingen die je via de highway echt niet tegenkomt.

Tussendoor zijn we wat bospaden ingegaan maar Annie wilde niet weer een LOOP nemen net als de weg door de Everglades. Dus af en toe een bospad op en na een paar honderd meter weer omdraaien. Wel nog gestopt bij een meer omdat we moesten plassen maar dat is te gek want daar midden in de bossen zetten ze wel een toilet neer maar het is raar want hihi er zit gewoon een groot gat onder je hol. Maar je zit wel op een toilet.

Nog een uurtje rijden en dan waren we in Daytona beach. Dan kom je daar aanrijden en dan kom je bij een stadion aan waar normaliter motorraces worden gehouden. En daar waren ze nu bezig om biketober op te bouwen. Dat is een groot motorrijdersfeest daar in de buurt. En pfff weer heel veel mooie dingen vooral motors en als je dan ziet wat er dan af en toe opzit hihi van oud tot jong. Jaja ik keek vooral naar dat schoons wat erop zat en die motoren dat was heel leuk om te zien. Normaal gesproken kan je daar ook het strand op maar het water was zo hoog dat de boompjes omlaag waren en we niet over het strand konden rijden. Dus wel naar de zee gegaan en pootje baden maar verder kon niet. Jammer genoeg niet.

Lekker wat eten op de doortocht naar St. Augustine wat ons laatste doel zou zijn voor deze doortrekweek. Heerlijk weer niet over de highway maar lekker doorrijden tot we aankwamen en dan zie je zulke leuke huisjes en zoveel strand en zoveel zee echt mooi.

Dan rijdt je St. Augustine in en dan zie je plots hoe anders dit land vroeger was. Al die huisjes al die monumenten mensen mensen en dan zeggen andere toeristen tegen je dat St. Augustine een bende is. Ik weet niet waar ze geweest zijn maar dat was een ander St. Augustine dan waar wij nu inreden. Hier hadden we ook nog een hotel opgezocht via internet maar uiteindelijk hebben we gekozen voor de Ramada Historic Inn. Lekker met een zwembad en heated jacuzzi. Alle zwembaden zouden heated zijn de laatste dagen maar volgens ons gooiden ze er af en toe ijsblokjes in. Want Annie gaf het al vaak op als ze haar tenen erin stopte. Maar het zwembad was koud maar de jacuzzi had haar temp en daar zijn we lekker in gaan zitten voor een kwartier.

Daarna aankleden en op pad. De beentjes strekken en heerlijk door deze oude stad rondlopen.

Het advies van Jim de man aan de receptie was om een kaartje te kopen voor de touristtrain maar wij hollanders dachten dat het niet nodig was. Dat was het deze late middag / begin avond ook niet want we hebben heerlijk een paar uur in het rond gelopen en weer heel veel fotos geschoten. Lekker gegeten in een tentje in de Old Street en heerlijk met livemuziek met zelfs liedjes van Bob Marley dus onze avond kon niet meer stuk.

Rond half tien waren we terug bij het hotel omdat ik me niet zo lekker voelde en zijn gelijk naar bed gegaan. Weer met heel veel mooie momenten en mooie herinneringen om over te dromen en geloof me dat gingen we zeker doen.

Morgenochtend de laatste spullen inpakken en op pad om de auto in te leveren en dan gaan we richting Petra met de Amtrak (trein). We zijn hartstikke benieuwd hoe deze ervaring zal zijn. Van die Yankee doodles hoor je hele goede berichten hierover dus nu maar afwachten.

Welterusten en tot morgen.

Ron en Ann