He he, om 6 uur rolde onze trein het station(netje) van Raleigh binnen. T was net een vliegtuigtrip met veel turbulentie. We hebben lekker kunnen slapen onderweg. Het enige nadeel vonden we is dat de stations eigenlijk armoedig klein zijn en niet echt op een centraal punt in de stad liggen zoals wij dat gewend zijn. Voor de rest was dit alvast een superreis met ontzettend veel beenruimte.
Gelukkig vonden we Petra en Ron heel snel op dit supergrote station (1 perron) en de koffers werden ook vlot uitgeladen. Dat gaat wat soepeler dan vliegen dit schiet lekker op. Dus we zaten al snel bij Ron en Petra thuis aan een bakkie koffie waar we onze eerste indrukken ff konden delen. Heerlijk om ze weer te zien. We hadden wat moeite gehad om wat leuks/lekkers voor de hondjes te bemachtigen, maar gelukkig waren hun ook gewoon blij ons weer te zien en ze kwispelden er lekker op los. Bij het uitpakken van de souvenirkoffer bleken we voor Stace onverwacht in de roos geschoten te hebben. De aap die in de planning stond voor ons buurmeisje blijft achter hier bij Stace die er helemaal blij van werd. Heeft ie wel verdiend na al zijn ziek zijn, toch. Ondanks de hitte was de meegebrachte kaas niet geheel tot smeerkaas omgetoverd en konden de blokken overgewicht eindelijk weer een ijskast in. Aparte soort hoor die "airco kaas" uit holland.
Nadat Ron vertrokken was naar zijn werk, en wij een lekkere douche hadden genomen en de spullen in onze logeerkamer hadden gebracht waar weer allemaal verwennerijtjes klaar stonden, mocht ik EINDELIJK los. Yippie we gingen naar Smithfield en daar heb ik fijne herinneringen aan van vorig jaar. Ik mocht mijn best weer doen de achterbak vol te krijgen. Hij is ondertussen met een nieuw model auto wel wat gegroeid maar t is me aardig gelukt zo zonder hulp van mijn zus.
Bij de Cracker Barrel lekker gelunched en gedronken. Nadeel was dat ze ons niet aan ons stamtafeltje konden plaatsen, hahaha. Ernstig dat we daar al een vaste plek hebben gecreerd. Het is er allemaal ook zo lekker............Thuis was in de crockpot ondertussen de spaghettisaus klaar en was Ron ons toch voor. Nu moesten we met alle tasjes langs hem zien te glippen want na al dat bezoek wordt Ron enigszins gestoord van al die shoptasjes hahaha helemaal als ze nog even overal uitgestald worden voor het schieten van fotos van alle aankopen dus dat durfden we hem niet meer aan te doen. Er is ons alweer zo een reeks gasten voor gegaan dat het voor dit jaar voor hem wel weer genoeg moet zijn. De foto van de aankopen schieten we nog wel op de kamer als we gaan stoeien hoe dit weer allemaal mee te nemen.
's avonds was het tijd voor de oververmoeide benen en voeten om eens lekker onder handen genomen te worden. En dat gebeurde in de hottub. Zalig dat is genieten met een hoofdletter. Rozig en voldaan van deze fijne dag kropen we onder de wol wat we nog net met open ogen konden halen.
Groetjes,
Ann en Ron
1 opmerking:
jemie nige jullie zijn nog niet eens een dag bij hun en jullie liggen alweer in de hottube.. stelletje verwende amerikanen:p dat gaat lastig worden als jullie weer thuis zijn
geen hottube, geen jacuzzi:P haha gelukkig heb ik geld gespaard met boodschappen doen
nou leuk hoor... en ik heb zin om te zien wat er allemaal in jullie koffertje word gepropt:P en volgend jaar kunnen we dus aan onze eigen tafel schuiven?? (als die vrij is:P)
ik heb er zin in jullie van de week weer op schiphol te ontvange\
kusjes
chantal
Een reactie posten